W pracy przeanalizowano zachowania rynkowe polskich przedsiębiorstw. Skoncentrowano się na czterech różnych działaniach, w tym: wdrażaniu inwestycji rozwojowych, zwiększaniu poziomu zatrudnienia, wprowadzaniu nowych produktów i ekspansji na nowe rynki. Działania te są uważane za główne kryteria rozróżnienia między inercją a zachowaniami rynkowymi stosownych przedsiębiorstw. Celem badania było rozpoznanie, jaka kombinacja wybranych kryteriów jest najdokładniejsza w identyfikowaniu inercji i zachowań rynkowych stosownych przedsiębiorstw. W tym celu skonstruowano model badawczy i przeprowadzono zbiór danych pierwotnych na próbie 1238 polskich przedsiębiorstw. Wszystkie dane analizowano za pomocą Statistica. W walidacji modelu zastosowano porównanie krzywych ROC. Uzyskane wyniki wskazują, że najbardziej skrupulatne rozpoznawanie inercji i zachowań rynku stosownych przedsiębiorstw to trzy kryteria: realizacja inwestycji rozwojowych, wzrost poziomu zatrudnienia i ekspansja na nowe rynki. Taka kombinacja wybranych kryteriów daje najwyższą specyfikę modelu. Ponadto, biorąc pod uwagę dwa z czterech analizowanych kryteriów, najmniejszą podatnością na uznanie obojętnych i zgodnych zachowań rynkowych przedsiębiorstw są aspekty wzrostu poziomu zatrudnienia i nowej ekspansji rynkowej. Na podstawie badań wyciągnięto wnioski, które pomagają lepiej zrozumieć działalność na rynku. Przedstawione wyniki mogą doprowadzić do lepszej wiedzy na temat zachowań przedsiębiorstw i ich potencjału do przyczyniania się do rozwoju gospodarczego. Badanie można także wykorzystać w przyszłych prognozach gospodarczych.