System emerytalny w Polsce jest rozbudowany. Z jednej strony daje to uczestnikom wiele możliwości dodatkowego oszczędzania na starość, a z drugiej zwiększa zakres odpowiedzialności instytucji nadzorczych. Do tego dochodzą oczekiwania obywateli, którzy chcą, aby ich środki były bezpieczne. Jednak możliwości kontrolowania tych instytucji mają swoje granice, co wynika z ograniczonych zasobów ludzkich. Warto zatem zwrócić uwagę na korzyści, jakie oferują nowoczesne technologie, czyli SupTech (ang. Supervisory Technology). Autor skupił się na nich, ponieważ podmioty działające w ramach polskiego systemu emerytalnego muszą dostarczać różnych danych dotyczących swojego funkcjonowania w różnych okresach. Celem artykułu było wykazanie, w jaki sposób SupTech może poprawić skuteczność nadzoru nad rynkiem emerytalnym. Opierając się na krytycznej analizie literatury przedmiotu, a także studium aktów prawnych, autor zastosował metodę opisową i wnioskowania logicznego. Pozwoliło mu to odpowiedzieć na pytanie badawcze, w jaki sposób wdrożenie SupTech zwiększa skuteczność nadzoru nad rynkiem emerytalnym. Wśród najważniejszych wniosków można wskazać, że narzędzia SupTech pozwalają na lepszą identyfikację ryzyka rynkowego i obniżenie kosztów wykrywania oszustw. Zmniejszają również błąd wynikający z czynnika ludzkiego, a jednocześnie zwiększają prawdopodobieństwo znalezienia anomalii. Zastosowanie nowoczesnych technologii przyczyni się do usystematyzowania procesów, dzięki czemu organ nadzoru może sprawować rzeczywisty nadzór nad rynkiem emerytalnym.