Celem artykułu jest zdiagnozowanie sposobów pozyskiwania od mieszkańców wiedzy na temat potrzeb i możliwości rozwoju przestrzennego gminy oraz identyfikacja pryncypiów tego procesu. Na podstawie analizy źródeł wtórnych dokonano przeglądu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego pod względem wykorzystanych działań crowdsourcingowych. W części teoretycznej scharakteryzowano proces crowdsourcingu, prezentując jego genezę, istotę i klasyfikację. Wskazano kluczowe komponenty crowdsourcingu obywatelskiego, istotne w zarządzaniu przestrzennym. W części empirycznej zidentyfikowano wykorzystywane sposoby pozyskiwania wiedzy od mieszkańców, czego podstawą był przegląd miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. W pracy korzystano z następujących metod: analiza piśmiennictwa, wnioskowanie dedukcyjne, analiza i konstrukcja logiczna, przegląd dokumentów lokalnych. Wyniki przeprowadzonych badań pozwoliły na zidentyfikowanie działań crowdsourcingowych wykorzystywanych przy przygotowywaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego; są to: forum interaktywne, geoankieta, geodyskusja, konsultacje online, platforma stacja–konsultacja. Crowdsourcing może stanowić źródło wiedzy o potrzebach i wymaganiach mieszkańców w odniesieniu do rozwoju przestrzennego i sposobów rozwiązywania problemów oraz może być środkiem doskonalenia miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego.