W artykule przedstawiono uzasadnienie stosowania pomiarowych metod oceny ergonomiczności w projektowaniu ręcznych elementów sterowniczych. Zestawiono wybrane urządzenia i metody pomiarowe mogące posłużyć do oceny ergonomiczności układów sterowania. Zaprezentowano koncepcje autorskiego stanowiska badawczego i metodę oceny z wykorzystaniem statywu aparatu rentgenowskiego typu Tur DS 15-1 i symulatora N. Gurari i A.M. Okamure. Dla metody pomiarowej wyszczególniono cechę mierzoną, kryterium oceny i miernik. Za mierzoną cechę wybrano koordynację wzrokowo-ruchową i percepcję bezwzrokową wyrażoną dokładnością sterowania. Kryterium oceny oparto na poszczególnych uzyskanych wynikach ergonomiczności układów sterowania o różnych wartościach repertuaru cech. Jako miernik dokładności sterowania przyjęto wskaźnik jakości regulacji wyrażony całką o charakterystyce czasowej. Artykuł zawiera charakterystykę i etapy metody badań, schemat i ogólne parametry techniczne stanowiska badawczego. Celem artykułu jest przedstawienie koncepcji stanowiska pomiarowego do oceny ergonomiczności ręcznych elementów sterowniczych przeznaczonych dla osób starszych.