Współczesny świat charakteryzuje się postępującymi zmianami demograficznymi w postaci m.in. wzrostu odsetka osób w wieku poprodukcyjnym, a także niskim przyrostem naturalnym. Niestety, wraz z postępującym procesem starzenia się ludności, obserwowane jest jednocześnie nasilenie się zjawiska ageizmu wyrażone przez negatywne postawy oraz stereotypowe postrzeganie osób starszych, a także stosowanie praktyk dyskryminacyjnych. Dyskryminacja taka niesie ze sobą negatywne konsekwencje na ryku pracy jak i w życiu społecznym, obniżając jakość życia seniorów. Z tych też powodów na znaczeniu zyskuje koncepcja zarządzania wiekiem ukierunkowana na wdrażanie działań dostosowawczych do potrzeb, preferencji czy możliwości pracowników. Czynności te umożliwią racjonalne i efektywne korzystanie z zasobów czynnika pracy. Ponadto stwarzają szansę na dłuższą aktywność zawodową i pozazawodową. Zwiększona partycypacja zapewnia korzyści dla obecnego i przyszłego pokolenia, ułatwiając wymianę myśli, wiedzy oraz doświadczenia.