Każde celowe działanie ludzkie powinno bazować na rozległych i aktualizowanych zasobach wiedzy. Tylko wtedy ma szansę być skuteczne i przynieść oczekiwane rezultaty. Jest to szczególnie ważne, gdy działanie to zapewnia człowiekowi nie tylko przetrwanie w sensie biologicznym, ale realizację podstawowych jego potrzeb, z potrzebą bezpieczeństwa na czele. Wiedza zatem stanowi fundament życia ludzkiego i jest niezbywalnym warunkiem rozwoju cywilizacyjnego. Edukacja, a zwłaszcza edukacja przyszłych inżynierów, nie może ograniczać się do rozwijania umiejętności praktycznych, nawet jeśli bazują one na doświadczeniach pokoleń. Musi oprócz tego dostarczać zasobów wiedzy i kształtować postawy poszerzania jej zakresu. Przyjmuje się, że inżynier przede wszystkim powinien umieć działać w konkretnych sytuacjach oraz znajdować rozwiązania realnych problemów. Jednakże postęp techniczny i cywilizacyjny stawia przed tą grupa zawodową wciąż nowe wyzwania, które wymagają nowych rodzajów kompetencji, działania w obszarach interdyscyplinarnych, a w końcu dokonywania odkryć poszerzających wiedzę. A zatem niniejszy artykuł ma na celu przedstawienie relacji interdyscyplinarnych w procesie edukacji inżynierów.