W związanych z ergonomią obszarach działalności gospodarczej normy odgrywają istotną rolę. Przestały być postrzegane jako element dodatkowy w procesie organizowania i projektowania. Stały się ważnym czynnikiem decydującym o skuteczności podejmowanych działań. Zdecydowaną większość wymagań ergonomicznych stanowią wymagania normalizacyjne w formie dobrowolnych norm technicznych, wspomagających projektowanie, organizowanie i planowanie wszystkich obszarów życia człowieka, w tym środowiska pracy. Analizując zagadnienie, szczególną uwagę zwrócić należy na możliwość zastosowania normalizacyjnych wymagań ergonomicznych, traktowanych jako kryteria projektowania i wyboru rozwiązań oraz roli normalizacji w uporządkowywaniu wymagań ergonomicznych. Celem artykułu jest przedstawienie wybranych zagadnień z zakresu kształtowania wymagań ergonomicznych, funkcjonujących w postaci zapisów normatywnych. Scharakteryzowano wymagania dotyczące kształtowania środowiska pracy i przebywania człowieka oraz organizacji przestrzeni funkcjonowania człowieka (w pracy). Zwrócono również uwagę na potrzebę uwzględnienia aspektów humanistycznych w konstrukcji wyposażenia roboczego, stosowanego w środowisku pracy oraz projektowania maszyn i urządzeń technicznych.