Reforma polskiego systemu ubezpieczeń społecznych wdrożona w 1999 r. była niekompletna, chaotyczna. Konsekwencją tej reformy jest pogarszający się stan finansów Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Do zniwelowania deficytu finansowego FUS wykorzystać można jedną z metod zarządzania finansami. Do podstawowych metod zarządzania finansami ubezpieczeń społecznych zaliczyć można metodę dochodową i metodę kosztową. Aby poprawić efektywność finansową systemu ubezpieczeń społecznych w Polsce, konieczne jest ze względów społeczno-politycznych wykorzystanie metody kosztowej. Polega ona na obniżeniu wysokości wypłacanych świadczeń. Wykorzystano ją już w 1999 r. w reformie ubezpieczenia emerytalnego. Celem artykułu jest wskazanie możliwości wprowadzenia zmian systemowych i parametrycznych w polskich ubezpieczeniach społecznych, by zniwelować istniejący deficyt finansowy. Jako metodę badawczą zastosowano analizę ekonomiczną i analizę literatury przedmiotu. W zdiagnozowaniu kondycji finansowej FUS jako narzędzie badawcze wykorzystano miernik efektywności systemu. W zakończeniu stwierdzono, że ujednolicenie systemu, rekonstrukcja chronionych ryzyk socjalnych oraz zastosowanie Indywidualnego Konta Społecznego umożliwią poprawę efektywności finansowej systemu ubezpieczeń społecznych w Polsce.