Celem niniejszej pracy jest ustalenie, jak kontrola unijna podchodzi do problemu wsparcia państwa na badania, rozwój i innowacje. Zastosowano metody zarówno analizy literaturowej jak badań praktycznych i analizy dokumentacji. Formalistyczne podejście przyjęte w większości przypadków kontroli ex-ante pomocy państwa wymaga dalszych badań na temat rzeczywistych skutków wprowadzonych środków. Zostało opracowanych wiele metod w celu określenia wpływu doraźnej pomocy i rozwiązania problemu stronniczej selekcji. Najnowsze badania stosuje się głównie po to, aby dążyć do identyfikacji różnych typów wsparcia, a także relacji między nimi, uznając, że zasada behawioralnego wsparcia odgrywa kluczową rolę w zrozumieniu wpływu długotrwałej interwencji publicznej.