Wdrażanie nowych technologii w organizacjach jest zmianą, z którą wiążą się zarówno nowe możliwości, jak i zagrożenia wywołujące naturalny opór części pracowników przed ich wprowadzaniem. Celem niniejszej pracy jest przedstawienie modelu przełamywania oporu wśród pracowników wobec nowych technologii cyfrowych opartych na sztucznej inteligencji. Zastosowaną metodą badawczą była krytyczna analiza literatury. Punktem wyjścia opracowanego modelu jest najnowsza praca Golgeciego i zespołu (2025) wskazująca trzy czynniki oporu: o charakterze afektywnym (strach i awersja do nowych technologii) oraz poznawczym (poczucie braku skuteczności). Na podstawie wyników badań oraz psychologicznych mechanizmów stojących za przedstawionymi czynnikami oporu dopasowano możliwe sposoby jego przełamywania na poziomie indywidualnym oraz organizacyjnym. Do pierwszej grupy zaliczono pozytywną zmianę postawy wobec pracy oraz zwiększenie poziomu utożsamiania się z technologiami opartymi na sztucznej inteligencji wśród ich użytkowników, do drugiej – demokratyczny styl zarządzania oraz podnoszenie kompetencji pracowników pod kątem wykorzystania sztucznej inteligencji w miejscu pracy. Przedstawiony model jest wstępną propozycją i może być uzupełniony o dodatkowe elementy, zarówno po stronie czynników oporu, jak i sposobów przeciwdziałania im; jednocześnie może służyć jako konceptualizacja przyszłych badań.